| Dag 15: Bohinj |
Tot nu toe moesten we iedere dag op tijd opstaan omdat er iets gedaan moest worden dus vanochtend konden we voor het eerst eens goed uitslapen. Ik wilde graag nog eens een wandeling door de bergen maken naar de Slap Mostnica, een waterval aan het begin van de Mostnica rivier. Hellen heeft behoefte om een paar uurtjes op de laptop te kunnen werken.
Als ik om een uur of twee het apartement uitloop en nog een blik op de auto werp zie ik dat de rechterband wéér helemaal plat is. Nadere inspectie gaf aan dat de gelaste velg weer terug naar de rechterkant is verplaatst en dat daar dus nog steeds een probleem zit. Deze keer maar niet weer naar de dealer gebeld maar contact opgenomen met de ANWB. Het wiel verwisselen kunnen we namelijk nog steeds niet en met de terugreis voor morgen wil ik eigenlijk wel dat de ANWB op de hoogte is.
Er wordt keurig een monteur op pad gestuurd vanuit Lesce, vlakbij Bled. Wanneer deze arriveert wordt het wiel eraf gehaald en het reservewiel er weer op. Hij vraagt ons te volgen naar de garage, weer 40 minuten op een thuiskomertje door de bergen rijden dus. Hij overlegt even met zijn broer en dan besluit hij dat het beter is dat hij het wiel meeneemt en dat we dan morgen even bellen om te horen of het te herstellen is. En zo staat de auto dus weer op drie wielen en een thuiskomertje.
Nadat alles in gang is gezet ga ik toch maar een stukje lopen. Vanaf de parkeerplaats, op 500 meter van ons apartement, staat de wandelroute al aangegeven. Er staat geen afstand bij. De Mostnica rivier is al duidelijk hoorbaar. Als snel onderweg komen er kleine stroompjes van de berghellingen af over het wandelpad heen.
De eerste helft van de wandeling gaat door een dicht bos, langs de rivier langzaam omhoog. Het is goed te belopen hier.
De rivier wordt steeds grilliger en ruiger naarmate ik hoger kom. Het pad wordt ook steeds minder duidelijk. Soms gaat het over een soort natuurlijke traptreden van boomwortels omhoog en dan weer liggen er wat keien verspreid. Met gekleurde circels op bomen en stenen is herkenbaar dat ik nog op de juiste weg zit.
Verderop loopt de rivier door een uitgesleten kloof, een paar meter diep.
Na een cafe aan de rand van het bos begint de Voje vallei. De weg loopt nu niet meer langs de rivier maar wordt een breed grindpad dwars door de vallei.
Omdat de naam van de waterval nogal eens varieert is het niet helemaal duidelijk of ik nog wel goed zit. Uskovnica blijkt achteraf de vallei op de berg hiernaast te zijn. Volgens dit bord is het nog een kwartiertje naar de waterval.
Het laatste deel door de vallei. Overal staan berghuisjes waarvan de meeste niet bewoond lijken te zijn. Er zijn ook berghutjes waar je als wandelaar kunt overnachten. De tocht naar Triglav, de hoogste berg van Slovenie, is niet in één dag te belopen.
Het laatste huis voor de waterval, op 732 meter hoogte. Er staat iemand druk te telefoneren dus er is nog GSM bereik. En inderdaad wordt ik ook 50 meter verderop door de ANWB gebeld. Hijgend en puffend sta ik de meneer te woord :) Ze krijgen geen contact met het garagebedrijf maar ik heb het kaartje met de mobiele nummers van de broers op zak en hij gaat het daarmee nog eens proberen.
Daar is ie dan! Na een uur en 40 minuten redelijk doorlopen is het doel bereikt. De waterval is prachtig en blijkt uit twee opvolgende vallen te bestaan. Om een foto te kunnen maken van beide delen zou ik een stuk steil naar beneden moeten om op het randje van de afgrond te gaan staan. Er is verder niemand in de buurt en de grond is nat en glibberig dus ik waag het er maar niet op. Voor een volgende keer moet ik eraan denken wat spullen mee te nemen waaronder een stuk touw want dan had ik me aan een boom kunnen zekeren. Een flesje deet was ook wel handig geweest. Ik ben een paar keer door muggen en steekvliegen lastig gevallen onderweg.
De terugweg gaat een stuk sneller want dat is voornamelijk bergafwaards. Plotseling vliegt er een grote vogel weg, geen idee wat het was. De route in het bos loopt nu aan de andere kant van de rivier wat weer nieuwe fraaie uitzichten geeft.
Na ongeveer drie uur lopen ben ik weer terug. Het was zeker de moeite waard.