Reisschema
 Dag 1: Vertrek Almere
 Dag 2: Bayern Park
 Dag 3: Spaanse Rijschool
 Dag 4: Wiener Prater
 Dag 5: Tiergarten Schönbrunn
 Dag 6: Familienpark Neusiedlersee
 Dag 7: Vidampark
 Dag 8: Hortobagy
 Dag 9: Miskolc-Tapolca
 Dag 10: Eger / Zagreb
 Dag 11: Bohinj
 Dag 12: Bohinj
 Dag 13: Bohinj
 Dag 14: Bohinj
 Dag 15: Bohinj
 Dag 16: Bohinj
 Dag 17: Erlebnispark Strasswalchen
 Dag 18: Skyline Park
 
Dag 14: Bohinj
 We're in Slovenie!
We kunnen dus om 9.00 de band weer ophalen we zijn dus weer vroeg op. Ik ben het zo wel een beetje zat want van uitrusten komt zo helemaal niets. Elke dag moeten we iets. En Slovenie had ik het meest naar uitgekeken maar blijkt nu door omstandigheden het meest teleurstellend. We verwachten dat ze het gerepareerde wiel er even opzetten en dan door te kunnen rijden naar Ljubljana en de grotten van Postojna.

Maar aangekomen bij de garage krijgen we nog meer slecht nieuws. De velg is gerepareerd maar de band is helemaal naar zijn grootje, onze mooie nieuwe band he. Het commentaar is ja je hebt er nog op gereden en dat kan niet he. Ja doei we moesten jullie toch volgen met die lekke band? Er ligt in de band dus een kilo los verpulverd rubber. Inmiddels hebben ze de Hyundai al gebeld hierover en die zeggen laat ze maar naar ons komen om dan die band te laten repareren.

Dus kunnen we weer op het reservewiel naar Bled met de gefixte velg en een losse band in vuilniszakken. Weer een dag weg verdorie.

Aangekomen in Bled bij de garage zijn ze niet blij. De monteur die ons geholpen had wordt er bij geroepen en krijgt de wind van voren. Ze willen de band repareren maar na we weer een en ander hebben uitgelegd dat de velg nu kapot was etc is het onduidelijk wat te doen. Dus ik zeg ja leuk we hebben dus wel vakantie en nu ons weg vervolgen op een spare is niet te doen. Die man kijkt nog eens en is het met me eens dus ik vraag om een leenauto. Ze hebben er eigenlijk geen eentje maar we mogen er toch een mee nemen maar dan moet ie wel om 5 uur terug. Niet ideaal maar het geeft ons wel de gelegenheid om door te reizen om de grotten in elk geval te gaan bekijken.


De leenwagen is een fraaie groene en aan alle kanten bestikkerde Hyundai i20. Hij is net een half jaar oud en rijdt en schakelt als een zonnetje. Jammer dat het maar een 1.2 litertje is en veel pit zit er dan ook niet in. In ieder geval geen problemen met banden ...


In Slovenië barst het van de grotten, ze hebben er in totaal ruim 7000. Die van Postojna zijn het bekenste en dus ook het meest commercieel uitgebuit. Het is naast Bled de meest bezochte attractie van het land. Het grottenstelsel is hier enorm, meer dan 25 kilometer lang.


Dit is de uitgang van de grot, de ingang van het gebouw ligt ernaast en die route kost 20 euro per persoon. Daarvoor worden we dan we de eerste 5 kilometer door de grot per trein vervoerd naar de wandelroutes die interessanter zijn dan het voorste gedeelte.


Het ziet er toch wel mooi uit, bijna sprookjesachtig


Niet de volledige 25 kilometer kunnen worden bezocht. Er is een relatief klein deel geschikt gemaakt voor het toerisme door een net betonvloertje te storten, hekjes en verlichting aan te brengen, de te smalle openingen open te breken en de gevaarlijke delen door hekken en deuren af te sluiten.


Vanuit de trein wordt de groep in vieren verdeeld. Er staan verlichte bordjes voor de talen Sloveens, Engels, Duits en Italiaans. Ondanks de omvang van de Engelse groep sluiten wij daar uiteindelijk ook maar aan.




Fotograferen van deze grotten blijft erg lastig. Met flits is niet mooi en zonder flits wordt het vaak niet scherp. Flitsen is overigens sowieso verboden maar door de verlichting in de grot groeit wel op een aantal plaatsen flink mos.


Zoals we eigenlijk in alle grotten horen hebben ook in deze grotten de ruimtes eigen namen, zo is dit de spaghettikamer


De route leidt langs een aantal grotere ruimtes en smallere gangen. Er zit ook een flink verloop in diepte in. Het is voor ons alleen allemaal net iets te tam en te voorgekauwd.


Dit was een bijzondere stuk stalagtiet omdat deze wit was.




Er leven in deze grot een speciaal soort salamanders (grotolmen, ook wel mensenvisjes genoemd vanwege hun bleekroze haast menselijke kleur) in de poelen. Dit is het symbool van de grotten van Postojna geworden. De diertjes zijn blind omdat ze in de duisternis leven. Met hun lengte van 25 tot 30 cm zijn het de grootste permanent in grotten levende dieren. Normaal zouden we ze nooit zien maar er is speciaal een aquarium ingericht waar een aantal gevangen exemplaren te bewonderen zijn. Daar verblijven ze 2 maanden alvorens ze weer vrij worden gelaten. Ze kunnen 100 jaar oud worden en dan is 2 maanden niet veel.


De rondleiding eindigt in de zogenaamde concertzaal. Hierin bevinden zich naast de souvenirshop ook toiletten. Heel bijzonder zo 80 meter onder de grond en 5 kilometer ver de grot in. Met het treintje worden we weer naar de uitgang gebracht.


Even buiten Postojna is ook het kasteel van Predjama te vinden. Vooral de ligging hiervan is bijzonder, het is tegen de steile bergwand aangeplakt.


Ook onder dit kasteel bevindt zich een grottenstelsel. Het bezichtigen hiervan kost aanzienlijk meer inspanning want dit gaat nog op de 'ouderwetse' manier in een vuilwerend pak en helm met lamp erop. Erg leuk maar hier hebben we vandaag geen tijd meer voor.

Sterker nog, we moeten ons haasten om voor 5 uur de auto weer terug bij de dealer te krijgen. De weg voert langs Ljubljana en is op een drietal plaatsen opgebroken voor wegwerkzaamheden. Ook de tolpoorten zorgen voor vertraging. Je hoeft er niet voor de stoppen maar rijdt rustig door de poortjes waarbij de auto en tolvignet worden gescand. We komen, na een tankbeurt, 5 minuten voor sluitingstijd aan.

De band bleek niet meer te repareren en omdat er van de eerder geplaatste banden nu geen zelfde exemplaar meer op voorraad is zitten er weer twee nieuwe banden op de auto. We hoeven er maar één van te betalen en ook de verbruikte tijd en moeite zijn gratis. De banden waren wel duurder dan de vorige en zo zijn we weer 170 euro verder. Maar goed, nu is de velg en zijn de banden in orde dus kunnen we met een gerust hart naar Nederland terugrijden straks.


Terug bij het meer van Bohinj maken we nog wat foto's.


Deze rivier de Sava Bohinjska stroomt uit het meer in de richting van Bled.


Vanaf de brug gezien richting het grootste hotel van Bohinj


Het meer van Bohinj is het grootste meer van Slovenie, en ik denk in de zomerse maanden ook wel enorm druk met toeristen. Want zelfs nu in September komen we zo'n beetje alle nationaliteiten hier tegen. De eendjes zitten daar niet mee zolang ze maar te eten krijgen. Ook hier zwemmen enorme vissen die ook een graantje van het voeren meepikken. Leuk detail in Slovenie worden er elk jaar (gekweekte) vissen uitgezet voor de vissers. Op deze manier worden de meren niet leeg gevist en blijft de visstand op peil.


De andere kant richting Stara Fuzina staat de Sint Johanneskerk, gesticht rond 1300.