Oostenrijk - Hongarije

Vandaag weer een drukke dag want we vertrekken naar onze volgende bestemming te weten Bohinj in Slovenie. Omdat we Eger in Hongarije nog niet hebben bekeken en het op de route ligt besluiten we daar de ochtend door te brengen. Daarna zal de route ons leiden door Kroatie en doen we de hoofdstad Zagreb nog even aan. Maar eerst Eger dus. Ook hier is weer genoeg te zien en te doen zodat je er eigenlijk te weinig tijd hebt. Wij besluiten echter om hier weer weg te rijden rond 14.00. Dus plannen we wat highlights die we willen gaan zien.

We parkeren de auto ergens in een parking van een winkelcentrum en gaan te voet de stad in. Het centrum is niet al te groot dus goed te doen per voet. Ook het weer zit ons mee. Ik schreef al dat het gisteravond zou gaan onweren en regenen en dat klopte dan ook als een bus. Deze ochtend heeft het ook geregend tot aan Eger aan toe en we waren aan het bedenken wat we zouden doen of we de plu mee zouden pakken of niet. We besluiten van niet want het miezert een beetje en als we de parking uitlopen is het zowaar droog. Het is flink afgekoeld dus het lopen is ook een stuk aangenamer. De eerste hindernis is deze ;o) Weer een flinke trap en later zal blijken dat we aan de achterzijde van een gebouw zijn beland welke we juist graag aan de voorzijde willen bekijken.

Als we aan de voorkant van de plek zijn aangeland waar we heen wilden zien we veel van dit soort steegjes en dat bevalt ons wel. Midas is hier dus 25 jaar geleden al eens geweest en begint ook wat dingen te herkennen.

Het eerste gebouw waar we een bezoekje aan brengen is het lyceum deze dateert van 1755. Tegenwoordig zit hier de pedagogische hogenschool. Maar we hebben iets anders op het oog hier is er nog een echte camera obscura te bewonderen, een planetarium, een barokke bibliotheek, het astronomisch museum en een demo van wetenschappelijke experimenten in de magic tower. Maar we starten bovenaan, op de 9de verdieping !!!

Vanaf het dak uitzicht op de basiliek. Het is de tweede grootste kerk van Hongarije en dateert van ergens tussen 1831-1836. Als je wilt kun je hier in het seizoen naar een orgelconcert luisteren.

Aan de andere kant vanaf het dak nog een kerk, de minorite kerk. En de heuvels waar de echte Eger wijndruifjes staan te rijpen.

Een overzicht van de stad, de bergen en de stadsmuur die vanuit de burcht loopt.

Weer in het gebouw bezoeken we ook het astronomie museum. We fotograferen elkaar ;o)

Op zoek naar de barokke bibliotheek. Ook weer iets aparts. We hadden de juiste ruimte al gevonden maar..de waardevolle bieb is nu gevestigd in de vroegere kapel van de noordvleugel. Geen idee waarom en vooral hoe hebben ze de fresco van het plafond kunnen verplaatsten???

Bij binnenkomst worden we ontvangen door een nog stoffigere bibliothecaresse dan de bieb zelf is...ze vraagt naar onze taal en drukt ons een briefje in de handen dat we moeten lezen. Zitten dus en lezen !!!

Echt vetgaaf dit. Het is een anatomie boek !! Jammer dat je nergens aan mag zitten en nergens in mag bladeren mijn handen jeuken!

Hier dus de fresco op het plafond. Hij is maar 1 meter hoog maar zo mooi geschilderd dat het veel hoger lijkt. Op alle vier de hoeken wordt ook iets anders uitgebeeld.

Weer de minorite kerk maar nu vanaf de grond.

We lopen weer een stukje verder en belanden in de echte oude stadskern. Om daar te komen lopen we over dit riviertje heen.

Dit soort straatjes kom je hier dus tegen geheel autovrij echt prachtig.

Hier komen we dit schattige winkeltje tegen en kopen een souvenier voor Birgit ;o)

Als laatste stop in Eger rijden we met de auto een stukje verder naar het dal van de mooie vrouwen...het is niet wat het lijkt...je komt hier namelijk de ene na de andere wijnkelder tegen uit de bergen uitgehouwen, grotachtige gewelven. Dit treintje brengt bezoekers vanuit de binnenstad naar deze plek. Wij hebben onze eigen auto meegenomen om twee redenen. We gaan shoppen voor wijntjes maar ook omdat we zo weer verder rijden.

Op zich bieden al deze winkeltjes hetzelfde alleen de ene ziet er wat aantrekkelijker uit dan de andere. Voor de prijs hoef je het niet te laten want wijn is spotgoedkoop hier.

En zo ziet dat er van buiten uit. Alles wat je wilt kopen mag je ook eerst proeven er lopen dus enorm veel bezopen gasten rond. Wij nemen niks we moeten nog rijden.

Hier kopen we het een en ander.

Dit is de opbrengst van even wijnshoppen en de grap is ik lust helemaal geen wijn haha dus Midas kan aan de bak!

En we zijn weer op weg, onderweg tikt de Coupe zijn km teller de 100.000 aan even een fotomomentje dus !

Nou houd je vast we rijden nu Kroatie in, geen EU land dus weer een echte grens overgang...we moeten ook voor Kroatie een tolvignet kopen. Ik begreep dat dat kon bij de grensovergang maar ook bij tankstations. Bij de grens is het verschrikkelijk druk dus besluiten we het eerste tankstation aan te doen. Omdat we tig spullen in de auto hebben blijft Midas in de auto en ga ik op zoek naar zo'n vignet. Ik ga dus in de giga rij voor de kassa staan en wacht mijn beurt af. Als ik eenmaal aan de beurt ben en naar een vignet vraag krijg ik een snauw van de bediende dat ik die uit de automaat moet halen en wijst links van hem dus ik okee bedankt en denk dat is handig...maar helaas niks te zien dus...dus ik denk nou misschien dan buiten ook daar enorme rijen maar geen automaat wel een rij voor de koffie automaat de wc...dus ik weer naar binnen en ga weer bij diezelfde gast voor de balie staan en vraag het nogmaals. Ik krijg weer hetzelfde antwoord....in de automaat. Dus ik vraag WELKE automaat...dan wijst ie naar de koffie !!! Dus ik zeg ik wil geen koffie maar een TOLvignet en ik krijg bijna de vinger en wordt ik doorgeschoven naar zijn collega. Deze jongen spreekt wel Engels en van hem heb ik direct wat ik nodig heb...Pffff. Midas denkt inmiddels dat ik vermist ben maar goed ik heb mijn vignet en we kunnen weer de weg vervolgen.

Inmiddels hoost het weer als een idioot en zijn we toch nog even afgeslagen om Zagreb te kunnen zien. Het is verschrikkelijk we wilden hier ons diner doen maar het is echt zeik en zeik nat. Het centrum van Zagreb ziet er, voor zover we kunnen overzien, wel erg gezellig uit. Er zijn wel restaurantjes te vinden maar parkeren in de buurt is niet zo eenvoudig en om nou te gaan lopen door dit hondeweer... Midas loopt dit plein op voor een foto en komt verzopen terug, slecht idee dus en we besluiten, ook vanwege de tijd, maar verder te rijden.

Nog een foto van dat plein.

Op goed geluk slaan we bij het volgende dorp van de snelweg af om een eetgelegenheid te vinden maar komen alleen cafees tegen.Toch komen we nog onderweg dankzij TomTom ergens op een berg een leuk restaurantje tegen en gaan hier eten althans dat willen we. We hebben geen Kuna (Kroatisch geld) geregeld dus is het de vraag of we hier kunnen eten...er is helemaal niemand in dat restaurant dus twijfelen we ernstig of dit gaat lukken. Gelukkig komt er al snel iemand tevoorschijn en ze spreekt ook nog Engels pffff. Ja we kunnen hier eten en we kunnen met plastic betalen dus zo gezegd zo gedaan.

Doordat we zijn gestopt voor eten en Zagreb lopen we iets achter op ons reisschema en zijn we al een beetje bang dat we erg laat gaan aankomen bij het volgende hotel. Ik besluit het nog even af te wachten met bellen want wie weet klaart het weer wel wat op en als we eenmaal weer op de snelweg zitten zien we het wel even. Inmiddels is het half tien geworden en zijn we nog ruim 100 km van onze bestemming. Ik besluit nu toch maar te bellen maar ik krijg niemand te pakken telkens zegt een bandje dat het nummer tijdelijk buiten gebruik is en dat ik het later nog maar moet proberen. Ik heb ook een noodnummer van hen maar krijg dan hetzelfde verhaal.

Normaal is 100km niet echt een afstand maar wel als dat 100km door de bergen wordt. Op de snelweg begint de auto heel erg naar rechts te trekken en Midas zegt dat we een lekke band hebben. Ik geloof er geen zak van maar voel ook wel dat de auto begint te bonken. We moeten toch de afslag nemen om de bergen in te gaan dus zoeken we een tankstation op om te kijken wat er aan de hand is. Het hoost nog steeds en het is natuurlijk inmiddels pikke donker. Bij een tankstation zien we inderdaad een platte band. Toevallig op de rechtervelg voor. Die band heeft ons vanaf de aankoop van de auto al parten gespeelt..maar goed we hebben geen idee of ie echt lek is of dat er iets anders aan de hand is. We bellen in elk geval het hotel nog maar weer eens dat we verlaat zijn en dus ook auto panne hebben. Er wordt nu eindelijk opgenomen en we leggen een en ander uit. Nu moet je weten dat dit hotel een apartementen hotel is met een annex. En wij zitten in de annex in het naburige dorp. De sleutel moet dus in het hoofdverblijf worden afgehaald en die is dus nu dicht. Er wordt iemand voor ons geroepen en die belooft de sleutel ergens neer te leggen in een brievenbus en ze hangt een briefje aan de deur met verdere instructies. Dus dat is mooi dan kunnen we ons nu zorgen maken over de band.

Midas besluit de band niet te wisselen maar gewoon vol te pompen met lucht. Dat lijkt prima te gaan en we vertrekken weer. Al na een paar kilometer begint hij weer te bonken maar een visuele inspectie laat geen platte band meer zien....vaag. Ik wil de band eigenlijk liever wisselen maar we staan nu dus ergens in een weiland en het regent en de auto ligt vol bagage. Geen goed idee dus. We besluiten verder te hobbelen over ruim 30 kilometer bergweg....

Uiteindelijk komen we aan bij dat hotel en vinden de notitie en de sleutel en begeven we ons op weg naar het annex gebouw. Dat vinden we niet direct omdat de aanwijzingen niet echt heel duidelijk zijn. Maar goed uiteindelijk vinden we dat dus ook en laden de boel uit. Als we binnen zijn weten we niet hoe we het hebben...smerig smerig en nog eens smerig EN alles zo'n beetje wat gesloopt kan worden is ook kapot. En je moet je voorstellen dat het inmiddels al een uur of 2 is geworden in de nacht....verschrikkelijk.

We gaan douchen en proberen verder niks aan te raken en gaan slapen althans dat proberen we Midas valt meteen in een soort kuil in het bed dus echt slapen is ook niet echt een succes. We gaan het proberen....